"İntraserebral kanama tanısı" sayfasını değiştirmektesiniz

{{_divyasla}}
== Tanısal yöntemler ==
=== Klinik özellikler ===
İSK’nin klinik özellikleri kanamanın yeri, büyüklüğü,
genişlemesi, intraventriküler yayılımın varlığı ve eşlik
eden problemlere bağlıdır. Fokal nörolojik defisitle r,
afazi veya ihmal sendromu gibi kognitif sorunlar, sıklıkla
tek yanlı pareziler, görme alanı defektleri, kranyal sinir
felçleri, diğer motor, duyusal, yürüme ve koordinasyon
problemleri şeklinde ortaya çıkar. İSK’de klinik kötüleşme
iskemik inmeye göre tipik olarak daha ani gelişir;
baş ağrısı, bulantı, kusma daha sıktır. Şuur durumunda
bozulma daha erken ortaya çıkar; bu masif kanamalarda,
ventriküler akışı tıkayıp hidrosefaliye yol açan durumlarda
ve de beyin sapı kanamalarında daha sık görülür.
Tanı esas olarak bilgisayarlı beyin tomografisinde (BBT)
beyin parenkiminde ve/veya ventriküllerde hiperdens
kanamanın saptanmasına dayanır.

=== Görüntüleme ===

Bilgisayarlı beyin tomografisi İSK’nin erken tanısında
hızlı, nispeten uygun fiyatlı, birçok merkezde bulunan
ve son derece hassas bir tanı metodudur. Yakın tarihli
çalışmalar beyin manyetik rezonans görüntülemesinin
(MRG) akut İSK tanısında BBT’ye denk, diğer bütün
inme tiplerinde ve de kronik kanamaların tanınmasında
BBT’ den daha üstün olduğunu ortaya koymuştur. Halihazırda
çok sayıda merkez, inmeden şüphelenilen hastalarda,
iskemi ile kanamayı ayırt etmek için ilk inceleme
olarak BBT’yi kullanmaktadır. MRG’de “gradient recalled
echo” (GRE) ve “susceptibility weighted imaging” (SWI)
sekansları hem akut (deoksihemoglobin-içeren) hem de
eski (hemosiderin içeren) kanamaları hipointens (siyah)
alanlar olarak göstermekte ve de başka görüntüleme metotlarıyla
görülmeyen mikro kanamaların ortaya konmasında
ideal bir yöntem oluşturmaktadır.

=== Etiyolojik Tanı ===


Görüntüleme İSK’nin tanınmasının dışında nedeninin
belirlenmesine de yardımcı olur ve kanamanın yeri, hastanın
yaşı ve risk faktörleri gibi özelliklere göre inceleme
planı hazırlanır. Anevrizma gibi akut dönemde müdahale gerektiren bir lezyonun varlığından şüphelenilmediği
sürece, tanısal görüntüleme için hastanın klinik olarak
istikrarlı hale gelmesi beklenebilir. Hipertansiyon varlığı
ve kanamanın yerleşimi altta yatan patolojinin anlaşılmasında
en önemli faktörlerdir. Derin yerleşimli (putamen,
kaudat başı, talamus, pons, serebellum) bir kanamayla
başvuran hipertansif hastalarda etiyoloji genelde hipertansiyondur.
Daha yüzeyel (lober) kanamayla başvuran
hastalarda ise altta yatan başka bir patolojiyi (tümör, vasküler
malformasyon, anevrizma, enfeksiyon, vaskülit)
dışlamak için FLAIR, GRE veya SWI ve kontrastsız/kontrastlı
T1 ağırlıklı sekansları da içeren beyin MRG’si elde
etmek gerekir. Beyin damarlarında hipertansiyona bağlı
değişimler Charcot ve Bouchard’ın XIX. y.y.da ortaya
koydukları patolojik tanımlardan bu yana tartışılmaktadır.
Yaşlanan nüfusta çok önemli bir İSK nedeni olan
Cerebral Amyloid Angiopathy (Serebral Amiloid Anjiopati,
SAA) ve bunun klinik patolojik özellikleri konusunda
araştırmalar son 20 yıl içerisinde artış göstermiştir. Yaşlılarda
lober İSK’nin en sık nedeni olan SAA, geçerliliği
gösterilmiş Boston kriterleri sayesinde hastalarda patolojik
incelemeye gerek olmadan tanınabilir. Elli beş yaş ve
üzerindeki hastalarda, altta yatan başka bir yapısal beyin
patolojisi olmadığı sürece, lober, kortikal veya kortikosubkortikal
alanlara sınırlı  veya daha çok kanamanın
varlığı Kuvvetle Muhtemel (Probable) SAA olarak sınıflandırılır.
Aynı koşullarda tek bir lober kanamanın varlığında
ise tanı Olası (Possible) SAA olarak tanımlanır. Klinik
patolojik araştırmalar bu tanımların patolojik sonuçlarla
çok yüksek oranda uyumlu olduğunu ortaya koymuştur.
Arteryel veya venöz orijinli iskemik inmesi olan bir
hastada infarkt içine kanamalar difüzyon ağırlıklı (DWI)
MRG ve MR venografi (MRV) gibi yöntemlerin klinik
verilerle birleştirilmesi sonucunda tanınabilir. Arteriovenöz
malformasyon (AVM) ve anevrizma gibi damarsal
patolojilerin belirlenmesinde MR Anjiyografi (MRA) ve
BT Anjiyografi (BTA) gibi non-invaziv teknikler yaygın
şekilde kullanılsa da kateter temelli serebral anjiyografi
hala bu konuda nihai araştırma yöntemidir. Genelde 45
yaş altındaki hastalar ve hipertansiyonu olmayanlarda
damarsal görüntülemeyle altta yatan lezyon saptanma
olasılığı daha yüksektir. Bu yöntemlerin kullanımı gelişmiş
merkezlerde bile farklılık göstermekle birlikte, İSK
hastalarının tümünde en azından MRA veya BTA gibi
invaziv olmayan bir yöntemle damarsal patoloji araştırmak
ideal bir yaklaşımdır. Elli yaşın altındaki hastalarda,
hipertansiyonu olmayan, parenkimal görüntülemede
gros damarsal patoloji şüphesi uyandıran hastalarda,
izole intraventrikuler kanama ile başvuranlarda ise kateter
temelli serebral anjiyografi elde etmek makuldür.
Yukarıdaki incelemeler sonrasında halen altta yatan bir
damarsal lezyondan şüphe sürüyorsa, akut olaydan 6
hafta sonra beyin MRG ve MRA tekrarı, başlangıçta
kanama veya ödem nedeniyle gözden kaçmış olabilecek
küçük bir patolojinin yakalanmasını sağlayabilir.
</div>

<noinclude>

{{nö}}
</noinclude>