Rejyonal İntravenöz Anestezi (RİVA): Revizyonlar arasındaki fark
tiplopedi>Drhasan Değişiklik özeti yok |
k (1 revizyon içe aktarıldı) |
(Fark yok)
| |
21.09, 13 Eylül 2018 itibarı ile sayfanın şu anki hâli
REJYONAL İNTRAVENÖZ ANESTEZİ (RİVA)[düzenle | kaynağı değiştir]
Dolaşımı turnike ile engellenen ekstremitede, bir ven içine lokal anestezik solüsyon enjeksiyonu ile oluşturulan rejyonal blok olarak tanımlayabilceğimiz RİVA’nın etki mekanizması; dolaşımın durdurulması sonucu gelişen iskemi ve anoksiye bağlı olarak damarlarda permeabilite artışı ve lokal anestezik solüsyonunun damar dışına sızarak sinir liflerini bloke etmesidir. Kullanılan ajan dokuda kalıcı hasar oluşturmadan, geçici fonksiyonel bozulma yapar. Yöntem basit ve hızlı etkilidir. Teknik başarısızlık oranı düşüktür ve yüksek güvenilirlik derecesine sahiptir. Bundan dolayı da özellikle kısa süreli üst ve alt ekstremite cerrahi girişimlerinde sıklıkla tercih edilir.
Tarihçesi[düzenle | kaynağı değiştir]
İlk kez 1908 yılında, Berlin Üniversitesinde cerrahi profesörü olan Karl Agust Bier tarafından tanımlanmıştır. Fakat tekniğin uygulamasının zor olması nedeniyle çok ilgi görmemiştir. Bier tekniğinde; ekstremitenin proksimalinden ve cerrahi alanın distalinden lastik bir turnike sarılmış ve sonrasında iki turnike arasındaki bölgeden infiltrasyon anestezisi ile süperfisiyal bir vene, yönü perifere doğru olacak şekilde kanül yerleştirilmiştir. Daha sonra % 0,25 veya % 0,5’lik prokainden üst ekstremite için 100 ml, alt ekstremite için 150 ml enjekte edilmiştir. Bier, iki turnike arasındaki bölgede cerrahiyi hemen başlatacak kadar hızla gelişen ve turnikenin distalindeki bölgede ise 15 dakika sonra oluşan anestezik etki tanımlamıştır. Ancak bazı olgularda turnikenin açılması sonrasında toksik sonuçlar izlemiştir. 1931 yılında Morrison, Bier bloğunu modifiye ederek tekrar gündeme getirmiştir. Bu metodda tek bir turnike ve vene takılmış bir perkütan kanüle ihtiyaç duyulmuş, RİVA’nın etkisinin lokal anesteziklerin; major sinir gövdelerine ve sinir liflerinin uç kısımlarına direkt etkisi ile oluştuğu bildirilmiştir. Bu teknik 1963 yılında Holmes’in % 0,5 lidokain kullanımına kadar sessiz kalmıştır. Holmes yayınladığı çesitli makalelerle bu tekniği tekrar güncel hale getirmiştir. Holmes modifikasyonunda; kan basıncı değişiklikleri, kolun kaldırılarak veya Esmarch bandajıyla kanın dikkatlice nasıl boşaltılacağı, pnömotik turnikenin kullanımı ve subkutan bant tarzında lokal anestezik enjeksiyonu ile çiftli pnömotik turnike ağrısının önlenileceği yayınlamıştır.