Mide Ca patolojisi

Günümüzde distal mide kanserinin sıklığı azalırken ,proksimal mide tümörleri artmaya devam etmektedir. Günümüzde mide kardia kanserleri tüm mide adenokanserlerinin %50'sine karşılık gelmektedir.

Mide Ca Lokalizasyonu

• % 35 Antrum, pilor • % 15 Korpus, fundus • % 50 Kardia

Mide kanserinin histolojik tipleri

• Adenokanser
  • Papiller adenokarsinom
  • Tubuler adenokarsinom
  • Musinöz adenokarsinom
  • Taşlı yüzük hücreli adenokarsinom
• Adenoskuamöz karsinom
• Skuamöz hücreli karsinom
• Küçük hücreli karsinom
• İndiferansiye karsinom
• Diğerleri

Mikroskopi

%95 adenokanser.

Adeno Ca: İyi,orta,az diferansiye tipte olabilir.Papiller ve glandüler yapıların belirgin olduğu tipler iyi diferansiye olup,bunların dereceli olarak azalması diferansiyasyon kaybıdır ve kötü prognoza neden olur.

Makroskopi

1. -Polipoid(Vejetan )tip:Corpus,fundusda.
2. -Ülseratif:Küçük kurvaturda.
3. -İnfiltratif: Lokal,Diffüz(Linitis plastika). Linitis Plastika- diffüz formunda çevresel lenf bezlerine metastaz geç dönemde gerçekleşir.

=== BORMANN sınıflandırması ==={{#pmid:19729977|Bormann}}

1. Polipoid(Bormann I)
2. Fungal(Bormann II): Kenarları yüksek ülsere
3. Ülseröz(Bormann III)
4. Diffüz infiltran(Bormann IV)

LAUREN sınıflandırması

• İntestinal tip:(iyi differansiye), ülseratif veya polipoid, tübüler, papiller.
• Diffuz tip:(kötü differansiye), anaplastik müsinöz adeno ca, taşlı-yüzük hücreli.

İntestinal tip, malign hücrelerin intestinal glandları taklit eden tübüler yapıda gland oluşturma eğilimi ile karakterizedir.Bu tümörler genelde orta veya iyi diferansiyedirler. . Bu tip, erkeklerde;daha fazla çevresel ve diyetsel risk faktörleri ile ilişkili, yüksek insidanslı bölgelerde görülme eğilimindedir. Metaplazi veya kronik gastrit ile birlikte görülürler.Sıklıkla yaşlı hastalarda oluşurlar ve hematojen olarak uzak organlara yayılma eğilimi gösterirler.

Diffüz tip düzenli gland oluşumundan yoksundur ve genelde kötü diferansiye olup birçok taşlı yüzük hücresi içerirler. Diffüz tip tümörler gastrit öyküsü olmayan genç hastalarda ve kadınlarda daha sıktır ve transmural veya lenfatik yolla yayılırlar. Familyal vakalarla ilişkili olup genetik etyolojiyi düşündürmektedir. İntraperitoneal metastazları sıktır. Diffüz tipin obezite ile ilgili olduğu görülmektedir. A kan gurubu ile de ilişkilidir.

Onkojenlerin aktivasyonu,tümör supresör genlerin inaktivasyonu,selüler adezyonun azalması adeno ca. ile ilgili genetik değişimlerdir. P53 ve p16 tümör supresör genlerinin inaktivasyonu mide ca da görülürken, adenomatöz polipozis koli(APC) gen mutasyonu daha çok intestinal tipte görülmektedir.Hücre adezyon molekülü olan E-caterin azalması veya kaybı diffüz tipin %50 sinde görülmektedir.

Tümör penetrasyonu ile lenf bezi yayılımı: Tümör derinliği arttıkça, daha çok lenf nodu metastazdan etkilenir:

• Mucosa < 5%
• Submucosa 20%
• Muskularis propria 40%
• Subserosa 70%
• Serosa 90%

Mide Tümörlerinin Evrelemesi

• Evre IA-T1N0MO
• EvreIB- T1N1M0 T2N0M0
• Evre IIA - T1N2M0 T2N1M0 T3N0M0
• Evre IIB- T4aN0M0 T3N1MO T2N2M0 T1N3M0
• EvreIIIA-T2N3M0 T3N2M0 T4aN1M0
• EvreIIIB-T3N3M0 T4aN2M0 T4bN1M0 T4bN0M0
• EvreIIIC-T4aN3M0 T4bN3MO T4bN2M0
• EvreIV- T*N*M1

(Bkz TNM evreleme sistemi)

Mide Kanserinde Yayılım

• Direkt
• İntramural
• Lenfatik- Virchow, sol aksiller lenf nodüllerine(İrish)
• Hematojen :Sıklık sırasına göre
  1. Karaciğer
  2. Akciğer
  3. Kemik
  4. Beyin
  5. Deri
• Peritoneal implantasyon
  • Blummer rektal rafı(Rektum ön yüzünde)
  • Krukenberg(Over üzerinde)
• Transluminal implantasyon
• Postoperatif implantasyon

Diğer Mide Kanserleri

Mide lenfomaları: Mide neoplazmlarının %5 inden azını oluşturur. Non Hodgkin lenfoma, lenf nodları dışında en sık midede görülür. En çok görülen lenfoma tipi diffüz histiositik tipdir. Semptomlar adenokarsinomlarda olduğu gibidir. Makroskopik görünüm polipoid, ülseratif veya infiltratif olabilir. Tanı endoskopik biyopsidir. Erken evredeki hastaların yaklaşık %95'ine cerrahi uygulanabilir. Bu olguların da %80'den fazlasına küratif rezeksiyon yapılabilmekte olup ortalama 5 yıllık sağ kalım evre IE de %80-95, evre IIE de %40-75, evre IIE de %10-30 ve Evre IV de %5-8 civarındadır. Cerrahi uygulanamayan olgularda radyoterapi önerilmelidir. İleri evrelerde cerrahi, kemoterapi ve radyoterapi denenir.

MALT tipi lenfomaların H. pilori ile yakın ilişkisi bilinmektedir. Bu hastaların bir kısmı H. pilori eradikasyon tedavisiyle kür olmaktadır. Ancak uzun dönemde tedavinin etkinliği kesinlilik kazanmamıştır. MALT lenfomalarda radyoterapide etkili görünmektedir.

Mide sarkomları: Midenin malign tümörlerinin %13'ünü kapsar. En sık rastlanan leiomyosarkom olup daha seyrek olarak anjiosarkom, fiibrosarkom ve liposarkom görülür. Sarkomlarda, adenokarsinomlar gibi genelde 50 yaş üstünde görülür ve ilk semptom yoğun kanama olabilir. Tedavide geniş rezeksiyon önerilmektedir. Rezeksiyon yapılan olgularda 5 yıllık sağ kalım oranı %35-50 civarlarındadır. Midenin metastatik tümörleri: Primer olarak mide dışın da bir malignitesi olan bir hasta üst gastrointestinal sistemi ilgilendiren bulantı, kusma, ağrı veya kanama gibi semptomlarla geldiğinde mide tutulumu açısından incelenmelidir. En sık malign melanoma bağlı metastaz görülür. Akciğer, karaciğer, over, testis, kolon ve özellikle AIDS'lilerdeki kaposi sarkomunun mide metastazları görülebilir.

Mide karsinoidleri: Çok nadir görülen bu tümör gastrointestinal sistemdeki enterokromafin hücrelerinden kaynaklanırlar. Tüm karsinoid tümörlerin %3'ü mide yerleşimlidir. Serotonin ve histamin salgısına bağlı yüzde ateş basması, çarpıntı, ishal, ağrı ve bulantı gibi semptomlar ortaya çıkabilir. Bütün karsinoidler potensiyal olarak maligndirler ve metastaz yapabilirler. İki cm'den küçük lezyonlarda endoskopik olarak ya da sınırlı cerrahi eksizyonla tümör çıkarılabilir. Daha büyük lezyonlarda ise geniş bir cerrahi gerekmektedir. Cerrahiye uygun olmayan ve uzak metastazları olan hastalar için kemoterapi denenmelidir. Beş yıllık sağ kalım %50 civarındadır.

Benign Mide Tümörleri

Mide polipleri: Seyrek görülür. Adenomatöz veya hiperplastik epitelyal lezyonlardır. Özellikle villöz adenomlarda kanserleşme riski fazladır. Non spesifik dispeptik şikayetleri olabileceği gibi kanama veya obstruksiyon bulgularıyla başvurabilirler. Mide polibi olan hastaların çoğunda aklorhidri vardır. Bu olgularda atrofik gastrit, pernisiyöz anemi ve mide kanseri insidansı artmıştır. Gardner, Peutz-Jeghers, Cronkhite-Canada sendromu gibi polipozis sendromlarında ve Cowden hastalığında gastrik polipler görülmektedir.

Pankreatik kalıntılar: Nadirdirler. Midedeki ektopik pankreas dokusu ile karakterizedirler. Kanama, obstruksiyon veya pankreatit gibi karşımıza çıkabilirler. Tedavisi cerrahi olarak eksizyondur.

Metastatik Mide Kanseri

Diğer organ karsinomlarının mide metastazlarına nadiren rastlanır. Mideye en sık metastaz yapan malign tümörler Meme Ca, Malign melanom, Lenfoma ve Lösemi.