Spinal anestezi tipleri

TIPlopedi sitesinden
21.05, 14 Ekim 2018 tarihinde Drhakan (mesaj | katkılar) tarafından oluşturulmuş 4404 numaralı sürüm
(fark) ← Önceki sürüm | Güncel sürüm (fark) | Sonraki sürüm → (fark)
Gezinti kısmına atla Arama kısmına atla

Spinal anestezi tipleri[düzenle | kaynağı değiştir]

Saddle (eyer veya süvari yaması) blok[düzenle | kaynağı değiştir]

Az miktarda ilacın oturur pozisyonda, L4-5 aralığından enjeksiyonu ve hastanın enjeksiyondan sonra en az 5 dakika oturur pozisyonda tutulması ile elde edilir. Alt lumbal ve sakral segmentlerin bloğu gelişir. Kan basıncı çok az etkilenir.

Alçak spinal anestezi[düzenle | kaynağı değiştir]

L2-3 düzeyinde izobarik bir solüsyon enjeksiyonu gerekir. Alt torasik, lumbal ve sakral segmentleri tutar ve cilt anestezisi T10’u geçmez. Kan basıncına belirgin bir etkisi yoktur.

Yüksek spinal anestezi[düzenle | kaynağı değiştir]

L2-3 veya L3-4 aralığından, hiperbarik bir solüsyon enjekte edildikten sonra hasta hemen sırtüstü çevrilir. Bu durumda solüsyon, omurganın eğriliğine uyarak yukarı doğru yayılır ve T4 hizasına erişir. T4-12, lumbal ve sakral segmentleri tutar. Cilt anestezisi T4 hizasındadır. T4 üzerinde blok söz konusu ise çok yüksek spinal blok kabul edilir, hipotansiyon belirgindir, solunum yetmezliği olasılığı vardır.

Yüksek spinal anestezi nedenleri: Enjekte edilen total doz, hastanın pozisyonu, solüsyonun yoğunluğu, Valsalva manevrasıyla intraabdominal basıncın ani artışı, öksürmedir. Enjeksiyondan hemen sonra bacakların yükseltilmesi, hiperbarik solüsyonların sefalada yayılmasına neden olur. Epidural blok yapılırken solüsyonun yanlışlıkla subaraknoidal enjeksiyonu, verilen volüm fazla olduğundan yüksek spinal anesteziye neden olur. Solunum ve dolaşımın desteklenmesi, solunum yetmezliği gelişirse oksijen verme, bilinç değişikliği olursa solunum yolunun açık tutulması için gereken önlemler, maske ile yapay solunum, hipotansiyona karşı; Trendelenburg pozisyonu, intravenöz sıvı ve vazopressör uygulanmalıdır. Efedrin, kalb debisini ve kan basıncını santral ve periferik etkileriyle destekler ve ilk seçenektir. Fenilefrin de saf α-adrenerjik etkisi nedeniyle uygundur. Derin hipotansiyon ve hipoperfüzyon kalp durmasına yakın bir durum oluşturur ve adrenalin gibi daha güçlü bir vazopressör vermek gerekir. Aşırı bradikardi antikolinerjiklerle, etkisinin çabuk başlaması nedeniyle atropin ile tedavi edilir.

Tek taraflı spinal anestezi (hemianestezi):[düzenle | kaynağı değiştir]

Enjeksiyonun, hastayı anestetize edilmek istenen tarafa yatırılarak yapılması ve hastanın en az 5 dakika süre ile bu pozisyonda tutulması ile elde edilir. Hasta sırtüstü çevrildiğinde ilaç, yine yayılır; ancak istenen tarafta daha belirgin blok elde edilirken, istenmeyen sistemik etkiler de daha az olacaktır.

Total spinal blok[düzenle | kaynağı değiştir]

Bir anestezi tipi olmayıp, bloğun çok yükselmesi sonucu ortaya çıkan bir komplikasyon olarak kabul edilmekle beraber, spinal anestezinin ilk yıllarında bir yöntem olarak kullanılmıştır. Bulber merkezlerin depresyonu söz konusudur. Evans, 30-40 ml%1 lidokain veya mepivakain ile sağlanan total spinal anestezinin abdominal girişimler için çok iyi koşullar sağladığını, ancak anestezi süresinin sınırlı olması, visseral duyunun erken dönmesi ve etkisinin tamamen ortadan kalkmasına kadar hastanın postoperatif dönemde de yapay solutulması gereği gibi sakıncaları olduğunu belirtmektedir.

  fckLR

Anesteziyoloji ve Reanimasyon kategorisinden sayfalar
Spinal Anestezi kategorisinden sayfalar