Ateş patogenezi

TIPlopedi sitesinden
01.07, 9 Kasım 2019 tarihinde Drhakan (mesaj | katkılar) tarafından oluşturulmuş 4727 numaralı sürüm
(fark) ← Önceki sürüm | Güncel sürüm (fark) | Sonraki sürüm → (fark)
Gezinti kısmına atla Arama kısmına atla

Ateş patogenezi[düzenle | kaynağı değiştir]

Çoğu omurgalıda akut faz reaksiyonunun bir parçası olarak gelişen ateş, uyuma yönelik , otonomik, nöroendokrinolojik ve davranışsal bir yanıttır. Enfeksiyon ve enfeksiyon dışı nedenlerin bulguları benzerdir ve etkenden bağımsızdır.

Ateş hipotalamusun anterior preoptik nucleusu (HAPN) tarafından yönetilir. Vücut sıcaklığının yükselmesi bu alandaki termostatik "set-point"in yeniden düzenlenmesiyle olur. En önemli termoregülatör mekanizma, kan akımının deriden derin vasküler yatağa yönelmesi ve deriden sıcaklık kaybının önlenmesidir.

Ateşin oluşumunda ekzojen pirojenler (çeşitli M.O’lar ve onların endotoksin, egzotoksinler, ilaçlar, antijen-antikor kompleksleri gibi) ve endojen pirojenler (esas olarak IL-1) rol oynar. Ekzojen pirojenler monosit-makrofaj sistemi tarafından fagosite edilir ve bu hücrelerden endojen pirojenik sitokinler (IL-1, TNF, İnterferonlar, IL-6 gibi ) salınırlar. Büyük moleküllü (15000-30000 dalton) bu sitokinler sistemik dolaşıma verilirler. Bu moleküller MSS’de HAPN bölgesinde lokal endotel hücrelerinde PG sentezine yol açarlar. Normalde sitokinler kan-beyin bariyerini geçemezler. Ancak MSS’de hipotalamustaki sirkumventriküler organlardan olan organum vasculosumda kan-beyin bariyeri yoktur, sitokinler bu bölgeden geçer ve buradaki nörohumoral reseptörleri etkileyerek PG, monoamin ve cAMP sentezine yol açarlar. Özellikle PGE2 olmak üzere prostoglandinler direkt olarak veya tam bilinmeyen nörotransmiterlerin yardımıyla HAPN’daki ateş ayar düğmesinin daha yükseğe ayarlanmasına yol açarlar, bunun sonucunda hipotalamustan gerek serebral kortekse gerekse de vazomotor merkeze ateşin arttırılmasına yol açacak impulslar gönderilir. Korteksin etkilenmesiyle kişi ateşin artmasına veya ısı kaybının azaltılmasına (sıcak yere gitme, kalın giyinme, sıcak şeyler içme isteği, ısı kaybını azaltıcı vücut postürü alma gibi) yönelik davranışlar gösterir. Vazomotor merkez sinyalleriyle deriden ısı kaybını azaltıcı vazokonstrüksiyon, ısı oluşumunu arttırıcı kas titremesi gelişir. Ayrıca otonomik sinyaller ile terleme azatılır, endokrin etkilerle (azalmış vasopressin ile idrar artarak vücutta ısıtılması gereken sıvı miktarı azaltılır) ısı kaybı en aza indirilir. Ateş yanıtı MSS tarafından yönlendirilen bazı adaptif nöroendokrin mekanizmaları da devreye sokar, bu mekanizmalar vücudun ateşe yolaçan mikrobiyal etkenlere direncini arttırıcı niteliktedir. Ateşe yol açan etkenler ortadan kalkınca ve pirojen sitokin salınımı kesilince HAPN ısı ayar düğmesi yine eski normal durumuna geçer ve söz konusu etkiler geriye döner ve normal ateş durumu sağlanır.

Ekzojen Pirojenler Endojen Pirojenler
  • Viruslar (İnfluenza, CMV, EBV)
  • Bakteriler
  • Peptidoglikan
  • Endotoksin
  • Enterotoksinler (S. aureus enterotoksin A, B, C, D, E)
  • TSS toksinleri
  • Eritrojenik toksin
  • Kapsül polisakkaritleri
  • Tüberkülin
  • Fungal antijenler
  • Antijen antikor kompleksleri
  • İlaçlar
  • Pirojenik steroidler (Etiokolanolon, safra tuzları)
  • IL-1, IL-2, TNF, İnterferonlar
  • IL-1 (Alfa, beta)
  • TNF (alfa, beta)
  • IL-6
  • İnterferon (alfa, beta, gama)
  • IL-11,
  • LIF (Leukemia inhibitory factor)
  • CNTF (Ciliary neurotropic factor)
  • Oncostatin M
  • Cardiotropin-1

 

fckLR

 

Enfeksiyon Hastalıkları kategorisinden sayfalar