Atrofi

Hücre içeriğinin kaybolmasıyla birlikte hücrenin boyut ve fonksiyonlarının azalması atrofi olarak tanımlanır. Hücresel adaptasyon mekanizmalarından biridir. Hücre boyutları azaldıkça ihtiyacı olan enerji miktarıda azalır ve yaşaması mümkün olan küçük bir boyuta inmiş olur. Yeterli sayıda hücrenin etkilenmesiyle doku yada organ boyutu da küçülerek atrofik hale gelir. Atrofi hücrelerin fonksiyonu azalmakla birlikte ölü olmadıkları akılda tutulmalıdır. Genellikle beraberinde otofaji ( hücrenin kendi organellerini sindirmesi) artışı vardır. Lizozomların hücre içi organeller ve sitozol ile birleşmesiyle oluşan otofajik vakuollerde artış genelde atrofiye eşlik etmektedir. Otofajik vakuoller sayesinde hücre elemanları yıkılarak geri dönüşümü sağlanır bununla birlikte sindirilemeyen hücre yıkıntıları membrana bağlı halde artık cisimler (örn. lipofuksin) olarak kalır.

Fizyolojik atrofi :

Gebelik sonrası uterus boyutlarında azalma

Patolojik atrofi: 

• Kullanılmayan kaslarda görülen atrofi,
• Sinir kesilerine bağlı uyarının ortadan kalkmasıyla gelişen denervasyon atrofisi,
• atheroskleroza bağlı yeterince kan akımı olmamasına bağlı doku atrofisi(yaşlılıkta beyin atrofisi),
• malnutrisyona bağlı atrofi,
• hormonal uyarı kaybına bağlı atrofi(menapozda endometrial atrofi),
• yaşlılığa bağlı dokularda görülen atrofi; senil atrofi,
• dokulara bası sonucu oluşan ( bası yapan tümörler gibi) basınç atrofisi sayılabilir.