Spinal anestezi tekniği

TIPlopedi sitesinden
Gezinti kısmına atla Arama kısmına atla

Spinal anestezi tekniği[düzenle | kaynağı değiştir]

Bütün bloklarda olduğu gibi hastaya, genel anesteziye geçme olasılığı düşünülerek pozisyon verilmelidir. Bu nedenle önceden damar yolu sağlanması, arteriyel basıncın izlenmesi ve hava yolu açıklığıyla ilgili her türlü ekipmanın bulundurulması gerekir. Hastanın yatırıldığı ameliyat masasının hastaya pozisyon verilebilecek özelliklere sahip olması gerekir.

Hasta pozisyonu[düzenle | kaynağı değiştir]

Lateral dekubitis ve oturur pozisyon

A- Oturur pozisyon : En sık ve en kolay pozisyondur. Hasta ayaklarını bir basamağa dayayıp ameliyat masasının kenarına oturur, sırtını kamburlaştırır ve kollarını önde çaprazlar. Kalça fraktürlerinde ağrı nedeniyle, gebelerde ve koopere olmayan hastalarda bu pozisyonun kullanımı sınırlıdır. Çeşitli jinekolojik ve ürolojik operasyonlarda ya da hiperbarik solüsyonlar kullanıldığında, özellikle şişman hastalarda tercih edilir. Bu pozisyonda sedasyondan kaçınılmalı ve hipotansiyon gelişebileceği için dikkatli olunmalıdır.

B- Lateral dekübitus pozisyonu : Hasta sırtı masanın kenarına yakın yan yatarak dizlerini karnına çeker, başını çenesi göğsüne değecek şekilde fleksiyon yapar ve sırtını kamburlaştırır. Koopere olmayan hastaları bir yardımcı destekler. Kalça ve bacak fraktürü olan hastalarda uygulanır. Eğer hipobarik solüsyon kullanılmış ya da tek taraflı bir blok isteniyorsa ameliyat tarafının yukarıda kalması gerekir.

C- Yüzüstü (prone) pozisyon : Hastaya ameliyat için istenen pozisyon verildikten sonra lumbal ponksiyon uygulanır. Serebrospinal sıvı kanülden damlamaz, aspire edilebilir. Hastayı tekrar çevirmeye gerek kalmaz, hipobarik solüsyon yeterli sakral analjezi sağlar. Anorektal, sakrum ve vertebral kolonun alt bölümü ile ilgili ameliyatlarda seyrek olarak tercih edilen bir pozisyondur.

Hastanın hazırlanması[düzenle | kaynağı değiştir]

  • Hastaya pozisyon verilir,
  • Girişim yapılacak bölge sterilize edilir,
  • Kullanılacak tüm malzemeler önceden hazırlanır,
  • Seri ve hızlı hareket edilip blok öncesi süre azaltılmalıdır,
  • Girişim bölgesine intrakutan ve subkutan lokal anestezik verilmelidir,
  • Her işlem öncesi hasta mutlak uyarılmalıdır,
  • Birkaç dakika bekledikten sonra, cilt intraduser ile geçilir, subaraknoid aralığa ulaşıldığında serebrospinal sıvı akışı görüldükten sonra geri çekilen intraduserden lokal anestezik madde verilir.
  • Hastanın parametreleri hızla gözden geçirilir ve pozisyonu verilir,
  • İğne ucuna ve ucuna yakın bölgelere temas edilmemelidir.

Spinal anestezi için geliştirilmiş uygulama teknikleri[düzenle | kaynağı değiştir]

1-) Orta hattan yaklaşım: En sık kullanılan yaklaşımdır. İğnenin sapı, baş ve işaret parmağı ile tutulur, orta parmak ile desteklenir. İğne ucunun laterale yönelik olması, dura mater geçilirken yukarıdan aşağı seyreden liflerin kesilmesini değil aralanmasını sağlamış olacaktır. Orta hatta kalınabilmesi için, vertebral kolonun sol elin işaret ve orta parmaklar arasına alınmasında yarar vardır. İki processus spinosus arasından iğne kraniyale doğru yön verilerek ilerletilir. Lig. flavuma ulaşıldığında genellikle direnç artışı olur. Lig. flavumun geçilmesi ile epidural aralığa ulaşılmış olur. Duramater delindiğinde BOS gelmesi beklenir. BOS gelmediği taktirde, iğnenin mandreni tekrar yerleştirilip, 90 derece döndürülür. İğnenin derinde dayanabileceği kemik lamina veya pediküldür. Bu durumda iğneye yeniden yön verilir.

2-) Paramedyan lateral yaklaşım : Yaşlı hastalarda olduğu gibi interspinöz yapılarda dejeneratif değişiklikler meydana geldiğinde; hastaya fraktür, dislokasyon gibi nedenlerle yeterince pozisyon verilemediği durumlarda paramedyan yaklaşım gerekebilir. Lateral dekübitis pozisyonunda, seçilen aralıkta, orta hattan 1.5 cm lateralde, giriş noktasına lokal anestezik ile infiltrasyon yapılır. İğnenin ucu 10-15 derece ile sefalada doğru, 100-105 derecelik bir açı ile ilerletilir. Dura mater delindiğinde BOS gelecektir.

3-) Taylor tekniği: En geniş aralık olan L5 düzeyinde spinal anestezi için geliştirilmiş bir yöntemdir. Hasta lateral dekübitus pozisyonunda fleksiyona getirildikten sonra 12 cm’lik spinal iğne ile posterior superior iliak spinanın en alt noktasında, 1 cm medial ve 1 cm kaudalden girilir.İğne 55 derecelik açı ile medial ve sefale doğru ilerletilir. Duramater delindiğinde BOS gelecektir.

4-) Kontinü(devamlı) kateter tekniği: Subaraknoid aralığa yerleştirilen bir kateter yoluyla, aralıklı bir şekilde düşük doz lokal anestezik verilerek spinal anestezi elde edilmesidir.

  fckLR

Bozuk dosya bağlantıları içeren sayfalar kategorisinden sayfalar
Anesteziyoloji ve Reanimasyon kategorisinden sayfalar
Spinal Anestezi kategorisinden sayfalar