Video EEG Monitorizasyonu

TIPlopedi sitesinden
22.10, 13 Eylül 2018 tarihinde Drhasan (mesaj | katkılar) tarafından oluşturulmuş 3885 numaralı sürüm (1 revizyon içe aktarıldı)
(fark) ← Önceki sürüm | Güncel sürüm (fark) | Sonraki sürüm → (fark)
Gezinti kısmına atla Arama kısmına atla

Video-EEG monitörizasyonu, video görüntüleme kaydı ile eş zamanlı yapılan EEG kaydını içerir ve epilepsinin kesin tanısı ile nöbet hakkında daha ayrıntılı semiyolojik bilgi edinilmesi açısından son derece yararlı bilgiler sağlar. Böylece nöbeti hem görsel olarak, hem de eş zamanlı beyin aktivitesini belli bir süreyle kaydederek değerlendirmek mümkün olur. İktal EEG kaydının sensitivitesi ve spesifitesi, interiktal EEG’den daha üstün tanı aracı olmasını sağlar. Video-EEG monitörizasyonu, yenidoğan döneminden yaşlılığa kadar hayatın her döneminde epilepsi nöbetlerinin tanısında ve değerlendirilmesinde kullanılan bir yöntemdir. Video-EEG monitörizasyonu nöbetlerin tanısının yanı sıra epilepsi sınıflamasında, bozukluğun derecesinin değerlendirilmesinde, nöbetin kaynaklandığı beyin odağının belirlenmesinde, nöbet tipi ile EEG arasında korelasyonun belirlenmesinde ve epileptik olmayan psikojen nöbetlerin ayırıcı tanısında kullanılmaktadır. Video-EEG monitörizasyonu ile hastaların çekim esnasındaki hareketleri de aynen kaydedilir. Eğer bu esnada hasta nöbet geçiriyorsa EEG’deki anormalliklerle beraber bu görüntüler de kaydedilir. Çekim sırasında veya çekim bittikten sonra traseyi incelerken trase üzerindeki aktivitelerde anormallik olup olmadığı eş zamanlı olarak kaydedilen görüntülere bakarak değerlendirebilir. Bazı nöbetler çok silik veya geçici olabilir, bu nedenle bir nöbet aynı anda yapılan EEG kaydı ile kanıtlanmadıkça tanınmayabilir. Bu tablo herhangi bir yaşta olabilmekle beraber, neonatal dönemdeki nöbetlerde sıktır. Bir çok epilepsi tipi de görgü tanıklarının yanlış veya eksik anlatımından dolayı doğru olarak klasifiye edilememektedir. Nöbetler sırasında video- EEG kayıtları yapmak bu zor vakalarda özellikle önemlidir; bu şekilde sinsi klinik nöbet fenomenlerini yakalamak, klinik değişiklikler ile birlikte olan EEG fenomenlerini daha iyi yorumlamak mümkün olur.

Sık gelen ve tedaviye dirençli nöbetlerde bu incelemenin yapılması daha da anlamlı olmaktadır çünkü bu nöbetlerin bir kısmı nonepileptik olabilir. Böyle bir durumda klinisyen gereksiz olarak kullanılan antiepileptik ilacın dozunu artırabilir veya tedaviye yeni bir ilaç ekleyebilir. Çocukluk çağında, epileptik nöbetlerin nonepileptik episodlardan ayrılması oldukça önemlidir. Doğru tanının konması ile hem hastalar gereksiz yere uzun zaman, hatta yaşam boyu alacakları anti-epileptik ilaçların potansiyel yan etkilerinden ve ekonomik yükünden kurtulmuş olur hem de tanı alamamış ve tedavi edilmemiş nöbetlerin morbidite ve mortalitesi azalır. Günümüzde dirençli epilepsi tanısıyla izlenen ve tedaviye yanıt alınamadığı için epilepsi merkezlerine sevk edilen hastaların yaklaşık % 20’sinin epileptik olmayan nöbetleri olduğunun saptanması da VEM sayesinde olmaktadır. Bu nedenle VEM’in olası endikasyonları ve kullanılırlığının bilinmesi gerekmektedir37. Subcommittee on Neurophysiology uzun süreli monitorizasyonun endikasyonlarını şu şekilde önermiştir:

  1. Altta yatan epilepsi tanısı bilinen, nöbetin tipi ve sendromu belirlenemeyen hastalarda uygun aktivasyon prosedürünün açıklanmasını da içerecek şekilde epileptik olayın tespiti ve karakterizasyonunun yapılması.
  2. Cerrahi öncesi değerlendirmede invaziv ve invaziv olmayan VEM’in, uzun süreli monitorizasyonu da içererek habitüel nöbetin elektroklinik göstergelerinin dokümente edilmesi.
  3. Sık ve aralıklı olarak davranışsal değişiklikler gösteren psikojenik non- epileptik olaylar ve uyku bozukluklarının da dahil olduğu özellikle paroksismal hareket bozuklukları gibi epileptik ve non-epileptik durumların ayırıcı tanısının yapılması.
  4. Epileptiform paroksizmlerin diurnal ve sirkadiyen ortaya çıkan varyasyonlarının, bununla birlikte farmakolojik müdahalelerin ve/veya bu müdahalelerin diurnal veya sirkadiyen davranış değişikliklerine etkilerinin dokümente edilmesi.
  5. Uyku sırasında görülen ve/veya çocuk populasyonunda ‘kognitif epilepsi’ vakaları olarak adlandırılan uyku bütünlüğünü bozan epileptiform paroksizmlerin spesifik paternlerinin dökümante edilmesi.
  6. Yoğun bakım ünitelerinde status epileptikus tedavisinin etkinliğinin monitorizasyonunda, subklinik nöbet ve subklinik status epileptikusun tanımlanmasında etkili olarak kullanılabilir.


Nöroloji kategorisinden sayfalar