Hipokalemi tedavisi: Revizyonlar arasındaki fark

TIPlopedi sitesinden
Gezinti kısmına atla Arama kısmına atla
(" Hipopotasemi tedavisinde amaç:   *Yaşamı tehdit eden (ciddi aritmi ve solunum yetmezliği gibi ) komplikasyonların gelişmesini önl..." içeriğiyle yeni sayfa oluşturdu)
 
kDeğişiklik özeti yok
 
(Aynı kullanıcının aradaki diğer 2 değişikliği gösterilmiyor)
1. satır: 1. satır:


[[Hipopotasemi]] tedavisinde amaç:
[[Hipopotasemi|Hipopotasemi]] tedavisinde amaç:


 
 
9. satır: 9. satır:
*Altta yatan nedeni tedavi etmektir.  
*Altta yatan nedeni tedavi etmektir.  


Serum K değerinin 3,0- 3,4 meq/L olduğu üriner potasyum kaybının bulunmadığı orta düzey hipopotasemide  başlangıç tedavisi olarak (günde 2-4 kez 10-20 meq) oral alım önerilir. Oral potasyum preparatları; potasyum klorür, potasyum bikarbonat, potasyum fosfat, veya prekürsör olarak potasyum sitrat, potasyum asetat içerir. Potasyum klorür hipopotasemiyle beraber [[metabolik alkaloz]] varlığında, metabolik alkalozun da düzelmesine yardımcı olur. Hipopotasemiye metabolik asidozun eşlik ettiği durumlarda ise sitrat, asetat veya bikarbonat tuzları tercih edilebilir.
Serum K değerinin 3,0- 3,4 meq/L olduğu üriner potasyum kaybının bulunmadığı orta düzey hipopotasemide  başlangıç tedavisi olarak (günde 2-4 kez 10-20 meq) oral alım önerilir. Oral potasyum preparatları; potasyum klorür, potasyum bikarbonat, potasyum fosfat, veya prekürsör olarak potasyum sitrat, potasyum asetat içerir. Potasyum klorür hipopotasemiyle beraber [[Metabolik_alkaloz|metabolik alkaloz]] varlığında, metabolik alkalozun da düzelmesine yardımcı olur. Hipopotasemiye metabolik asidozun eşlik ettiği durumlarda ise sitrat, asetat veya bikarbonat tuzları tercih edilebilir.


Hayatı tehdit eden kardiyak aritmi, şiddetli kas zayıflığı,  solunum yetmezliği, karaciğer sirozu ve plazma K düzeyinin 2.5 mmol/L’nin altında olması acil tedavi gerektirir ve acil tedavide intravenöz yolla replasman tercih edilmelidir.
Hayatı tehdit eden kardiyak aritmi, şiddetli kas zayıflığı,  solunum yetmezliği, karaciğer sirozu ve plazma K düzeyinin 2.5 mmol/L’nin altında olması acil tedavi gerektirir ve acil tedavide intravenöz yolla replasman tercih edilmelidir.


Üriner potasyum kaybının olduğu&nbsp;diüretik kullanımı, [[Gitelman_Sendromu|Gitelman Sendromu]] veya [[Bartter_Sendromu|Bartter Sendromu]] gibi durumlarda&nbsp; potasyum tedavisi&nbsp;&nbsp;yeterli etkinliğe sahip değildir. [[Primer_aldosteronizm|Primer aldosteronizmin]] &nbsp;neden &nbsp;olduğu &nbsp;renal &nbsp;kayıplara &nbsp;bağlı &nbsp;hipopotasemide; [[Spironolakton|spironolakton]] ve eplerenone önerilir<ref>Cohn JN, Kowey PR, Whelton PK, Prisant LM. New guidelines for
Üriner potasyum kaybının olduğu&nbsp;diüretik kullanımı, [[Bartter_ve_Gitelman_sendromları|Gitelman Sendromu]] veya [[Bartter_ve_Gitelman_sendromları|Bartter Sendromu ]]gibi durumlarda&nbsp; potasyum tedavisi&nbsp;&nbsp;yeterli etkinliğe sahip değildir. [[Primer_aldosteronizm|Primer aldosteronizmin]] &nbsp;neden &nbsp;olduğu &nbsp;renal &nbsp;kayıplara &nbsp;bağlı &nbsp;hipopotasemide; [[Spironolakton|spironolakton]] ve eplerenone önerilir<ref>Cohn JN, Kowey PR, Whelton PK, Prisant LM. New guidelines for
potassium replacement in clinical practice. Arch Intern Med 2000; 160(16):
potassium replacement in clinical practice. Arch Intern Med 2000; 160(16):
2429-36</ref>. &nbsp;
2429-36</ref>. &nbsp;


Potasyumun ani ve aşırı artışından korunmak için, intravenöz KCl 10 mEq’lık artışlarla 30-60 dakika içerisinde iyi çalışan bir damar yolu ile verilmelidir. [[İntravenöz]] tedavi için sıklıkla izotonik sodyum klorür (NaCl) içinde &nbsp;potasyum klorür (KCl) infüzyonu tercih edilir, eğer beraberinde&nbsp;[[metabolik asidoz]] da mevcutsa&nbsp;potasyum bikarbonat (KHCO3 ) da kullanılabilir. Dekstrozlu solüsyonlar, insülin salınımına yol açarak&nbsp;hücre içine K kaymasına&nbsp;ve&nbsp;&nbsp;başlangıçta hipopotaseminin derinleşmesine&nbsp;&nbsp;neden olabilir, bu nedenle K infüzyonu için dekstrozlu solüsyonlar tercih edilmezler.&nbsp;
Potasyumun ani ve aşırı artışından korunmak için, intravenöz KCl 10 mEq’lık artışlarla 30-60 dakika içerisinde iyi çalışan bir damar yolu ile verilmelidir. [[İntravenöz|İntravenöz]] tedavi için sıklıkla izotonik sodyum klorür (NaCl) içinde &nbsp;potasyum klorür (KCl) infüzyonu tercih edilir, eğer beraberinde&nbsp;[[Metabolik_asidoz|metabolik asidoz]] da mevcutsa&nbsp;potasyum bikarbonat (KHCO3 ) da kullanılabilir. Dekstrozlu solüsyonlar, insülin salınımına yol açarak&nbsp;hücre içine K kaymasına&nbsp;ve&nbsp;&nbsp;başlangıçta hipopotaseminin derinleşmesine&nbsp;&nbsp;neden olabilir, bu nedenle K infüzyonu için dekstrozlu solüsyonlar tercih edilmezler.&nbsp;


İntravenöz uygulanan sıvının her litresine 40 mEq’dan fazla potasyum eklenmemeli ve infüzyon hızı 40 mEq/saatten hızlı olmamalıdır. İnfüzyon hızı 20 mEq/saatin üzerinde olduğunda kardiyak monitorizasyon yapmak gereklidir <ref>Kruse JA, Carlson RW. Rapid correction of hypokalemia using concentrated
[[İntravenöz|İntravenöz]] uygulanan sıvının her litresine 40 mEq’dan fazla potasyum eklenmemeli ve infüzyon hızı 40 mEq/saatten hızlı olmamalıdır. İnfüzyon hızı 20 mEq/saatin üzerinde olduğunda kardiyak monitorizasyon yapmak gereklidir <ref>Kruse JA, Carlson RW. Rapid correction of hypokalemia using concentrated
intravenous potassium chloride infusions. Arch Intern Med 1990; 150(3):
intravenous potassium chloride infusions. Arch Intern Med 1990; 150(3):
613-7.</ref>.&nbsp;
613-7.</ref>.&nbsp;
30. satır: 30. satır:


&nbsp;
&nbsp;
[[Category:Hipokalemi]]

14.18, 11 Eylül 2019 itibarı ile sayfanın şu anki hâli

Hipopotasemi tedavisinde amaç:

 

  • Yaşamı tehdit eden (ciddi aritmi ve solunum yetmezliği gibi ) komplikasyonların gelişmesini önlemek,
  • Potasyum kaybını yerine koymak,
  • Kayıpları azaltmak,
  • Altta yatan nedeni tedavi etmektir.

Serum K değerinin 3,0- 3,4 meq/L olduğu üriner potasyum kaybının bulunmadığı orta düzey hipopotasemide  başlangıç tedavisi olarak (günde 2-4 kez 10-20 meq) oral alım önerilir. Oral potasyum preparatları; potasyum klorür, potasyum bikarbonat, potasyum fosfat, veya prekürsör olarak potasyum sitrat, potasyum asetat içerir. Potasyum klorür hipopotasemiyle beraber metabolik alkaloz varlığında, metabolik alkalozun da düzelmesine yardımcı olur. Hipopotasemiye metabolik asidozun eşlik ettiği durumlarda ise sitrat, asetat veya bikarbonat tuzları tercih edilebilir.

Hayatı tehdit eden kardiyak aritmi, şiddetli kas zayıflığı,  solunum yetmezliği, karaciğer sirozu ve plazma K düzeyinin 2.5 mmol/L’nin altında olması acil tedavi gerektirir ve acil tedavide intravenöz yolla replasman tercih edilmelidir.

Üriner potasyum kaybının olduğu diüretik kullanımı, Gitelman Sendromu veya Bartter Sendromu gibi durumlarda  potasyum tedavisi  yeterli etkinliğe sahip değildir. Primer aldosteronizmin  neden  olduğu  renal  kayıplara  bağlı  hipopotasemide; spironolakton ve eplerenone önerilir[1].  

Potasyumun ani ve aşırı artışından korunmak için, intravenöz KCl 10 mEq’lık artışlarla 30-60 dakika içerisinde iyi çalışan bir damar yolu ile verilmelidir. İntravenöz tedavi için sıklıkla izotonik sodyum klorür (NaCl) içinde  potasyum klorür (KCl) infüzyonu tercih edilir, eğer beraberinde metabolik asidoz da mevcutsa potasyum bikarbonat (KHCO3 ) da kullanılabilir. Dekstrozlu solüsyonlar, insülin salınımına yol açarak hücre içine K kaymasına ve  başlangıçta hipopotaseminin derinleşmesine  neden olabilir, bu nedenle K infüzyonu için dekstrozlu solüsyonlar tercih edilmezler. 

İntravenöz uygulanan sıvının her litresine 40 mEq’dan fazla potasyum eklenmemeli ve infüzyon hızı 40 mEq/saatten hızlı olmamalıdır. İnfüzyon hızı 20 mEq/saatin üzerinde olduğunda kardiyak monitorizasyon yapmak gereklidir [2]

Tedavinin en önemli yan etkisi hiperpotasemidir ( özellikle yaşlılarda, böbrek yetmezlikli, diyabetik hastalarda ), bu nedenle plazma potasyumu sık izlenmelidir.

 

  1. Cohn JN, Kowey PR, Whelton PK, Prisant LM. New guidelines for potassium replacement in clinical practice. Arch Intern Med 2000; 160(16): 2429-36
  2. Kruse JA, Carlson RW. Rapid correction of hypokalemia using concentrated intravenous potassium chloride infusions. Arch Intern Med 1990; 150(3): 613-7.

 

Hipokalemi kategorisinden sayfalar